مدیریت اقتصادی در خانواده

لطفا خانم ها بخوانند!

همسرتان مردی بسیار مهربان است. آنقدر مهربان که قول در آمد ماهیانه اش را که هنوز نگرفته به عنوان قرض چندین نفر میدهد.

پول آب و برق  یک ماه است که عقب افتاده و پول گاز را هم اگر این ماه پرداخت نکنید گازتان قطع می شود.

صاحب خانه هم تا الان سه بار به شما و همسرتان به طور غیر مستقیم گوش زد کرده است.

هر زمان که این موضوع را با همسرتان در میان میگذارید او با مهربانی به شما امید می دهد و می گوید:روزی دست خداست.به خدا توکل کن،نیاز دیگران از ما بیشتر است.

شما قبول دارید خدا روزی رسان است و قبول دارید که نیاز دیگران از شما واجب تر است اما ته دلتان با خودتان می گویید:ما باید بتوانیم اول مسائل خودمان را در حدی که مدیون دیگران نباشیم رفع کنیم بعد به فکر بقیه باشیم،به هر حال از نیازهای شخصی هم که فاکتور بگیریم اجاره خانه،پول آب و برق و گاز و امثال آن، دینی است که به گردن ماست.

در این وضعیت کدام راه را انتخاب میکنید؟

 همسرتان را راضی می کنید که شما هم تخصص ها و توانمندی های دارید که می توانید با داشتن کار مناسب بخشی از هزینه های خانه را تامین کنید.

به همسرتان می گویید که درآمد ماهیانه اش را به شما بدهد تا شما برای هزینه های خانه برنامه ریزی کنید.

وقتی میبینید صحبت کردن با همسرتان فایده ای ندارد تصمیم جدی میگیرید،وقت و بی وقت با او دعوا میکنید،هر روز از او چیز تازه ای می خواهید تا مجبور شود به خاطر برآوردن خواسته های شما روشش را عوض کند.

-به خودتان سختی نمی دهید و بی خیال هر چیز می شوید.صبر میکنید تا اتفاق غیر منتظره ای بیافتد وهمه چیز را به همسرتان واگذار می کنید.

-همسرتان را وادار میکنید تا برای هزینه های جاری زندگی اش قرض بگیرد.

-نیت خیر همسرتان را در نظر میگیرید،با توجه به این قضیه در یک فرصت مناسب با او صحبت کرده و احساس دینی که در قبال دیگران میکنید را با او در میان بگذارید. قلم و کاغذی بر میدارید و با هم هزینه های جاری و احتمالی زندگی را به طور مجزا لیست میکنید،در صورت نیاز پیشنهاد میکنید که شما هم سر کار بروید.بعد بخشی از درآمد هر ماه تان را برای صرف امور خیریه در نظر میگیرید تا به برکت جاری سازی انفاق به زندگیتان لطمه ای وارد نشود و هم نیت خیر همسرتان تامین شود.