*بازی ساده مار (شاید هم کرم خاکی ! تاالان هم دقیقا معلوم نشده است که چیست !) را در گوشی های موبایل بازی کرده اید؟! بله ! همان بازی که به راحتی شروع میکنی به خوردن ! خوردن هر چیزی که سر راهت هست ! هر اندازه هم که سرعتت بیشتر باشد امتیاز بالاتری خواهی گرفت ! همان بازی که باید تک خور باشی و و به تنهایی هر چقدر که دوست داری ، میتوانی( شما بخوانید باید) بخوری ! و لحظه ای هم نباید بایستی ، چرا که نخوردن و ادامه ندادن مساوی با شکست است و ناکامی ! عجیب است! کسی که علاقه ای به خوردن و امتیاز گرفتن نداشته باشد محکوم به سرگردانی و از دور خارج شدن هست! حتی این بازی به تو یاد میدهد اگر حرفه ای باشی و زرنگ ! جایزه ها و امتیازات بزرگی سر راهت قرار میگیرد ! فقط وظیفه ات خوردن است و امتیاز گرفتن ! همین !
* این بازی فراگیر ! عصاره و تمثیلی ست از جهان امروز. جهانی که بر محور طمع میچرخد ! جهانی که به تو قبولانده است که هر که طمعکارتر باشد خوشبخت تر است و بیشتر و بهتر به آرامش خواهد رسید!!! فقط باید چشمت را باز نگه داری که : خدای نکرده امتیازی را از دست ندهی !!! به تو تفهیم کرده است ! که : مهم اینست که جمع کنی و بخوری و به خیال خودت بالاتر بروی ! به فکر دیگران هم نباش ، تک خور باش تا همیشه بتوانی بخوری !!!! عجیب نیست !!!
– بله ! عامل اصلی گردش بسیاری از سرمایه ها و شرکتها و غارتها و … چیزی نیست ، جز طمع و حرص و آز من!
